2 Ekim 2015 Cuma

Ali Lidar- Alengirli Şiirler


Ne eksikse sen tamamla, son derece yorgunum
Çok uykum var, öp beni, öpersen ne güzel uyurum






İnsanları sevemedim
tabi kimse bunu mesele yapmadı.
Hepinize karşı tektim
ve elbette şansım çok azdı.
Ben bu savaşı altı yedi yaşlarımda kaybettim.
Yapacak bir şey yoktu, kitaplara sarıldım...






Kaçırdığımız sabahlara ciddi bir özür borçluyuz






Ama günün başka kimseye anlamlı gelmeyen anlarında
bazen onu elli geçe mesela
bazen ikiye altı kala
çorabımın tekini ararken ya da
kaç yumurta kıracağımı düşünürken tavaya
mütemadiyen seni düşündüğümü söyleyebilirim








Belki kadar keskin
ve keşke kadar imkansız
birbirimizden uzaklaşmamız
kırılsak da tırnak uçlarımıza kadar
kırılırız elbet bunu gerektirir yaşamak.






Anne, çok mu çabuk büyüdüm ben?






Anne, kendimle ne yapacağımı hiç bilmiyorum.






Kime biraz fazla yaklaşsam delirdiğini görür gibiyim






Biliyorsun değil mi Tanrım çok iyi biliyorsun
İkimizde biliyoruz birbirimizi kandırmayalım
Ben aslında annemin, babamın ve senin
Müşterek ve başarısız projesiyim






zamanım kalmadı.
Böyle böyle birbirimizi önemsememeyi öğrendik.







Herkes gider
Ne?
Bilmiyor muydun sanki
Sevgili kalbim!
Neden hala apartman boşluğunun
Gün ışığı görmeyen penceresinde
Kuş sesleri beklersin.







Annem tanısa seni kesin çok severdi
bana kalırsa seni bütün dünya çok sever
ben de seni çok severim ama şu an konu bu değil






ateşle buz neyse senle ben de oyduk
ayrı ayrı çok güzel
birlikteyken ölümcül






Ben seni severim sevmesine de toplum buna hazır değil.












Ben seni severim sevmesine de
İş çıkarmasana şimdi ne gerek var güzelim.






Onu bir görsem yeminle bütün ağrılarım geçecek
Burada veya orada bir görsem onu Allah'ım
On dakika...






Ey tabiat! Bizi affet!
Hakkını veremedik yaşamak mucizesinin.







Denedik ve kaybettik yaşamak muharebesini
Tarih bizi böyle yazsın.







Belki uçmayı biliyorum ben ne malum






O, mavi bir kuş konmalardan vazgeçmiş
o aşağı inemiyor, ben yanına uçuyorum.






Takıldığım yerine hayatın, siyah bir ayraç koyun
Sizden bana hayır yok, kuşlara gidiyorum.






Beni rahat bırakınız.











Son sözüm sana yine de
Üstesinden gelemedim
Bu yaşamak sınavının
Bağışla...




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder