19 Ağustos 2016 Cuma

Albert Camus- Yabancı


İnsan ne de olsa daima biraz kabahatlidir.





Annem hep insanın tam anlamıyla mutsuz olamayacağını söylerdi. Gökyüzü renklenip de yeni bir gün hücreme sızdığı zaman, ona hak veriyordum.




Orhan Pamuk- Kırmızı Saçlı Kadın



Göğe çıkıp yıldızların ışıltısına ulaşmak yerine, şimdi üzerinde uyuduğumuz toprağın içine girmeyi hayal etmemiz doğru muydu?





Kuvvetli, kararlı bir babamız olsun, bize neyi yapıp yapamayacağımızı söylesin isteriz. Niye? Neyi yapıp neyi yapmayacağımıza, neyin ahlaklı ve doğru, netin ise günah ve yanlış olduğuna karar vermek zor olduğu için mi? Yoksa suçlu ve günahkar olmadığımızı işitmeye her zaman ihtiyaç duyduğumuz için mi? Bir baba ihtiyacı her zaman var mıdır, yoksa, kafamız karıştığı, dünyamız dağıldığı, ruhumuz daraldığı vakit mi isteriz bir babayı?





"Olgunlaşmışsın" dediği şeyin aslında ruhumda kara bir leke olduğunu bir an fark ettiğini sandım.

15 Ağustos 2016 Pazartesi

Zülfü Livaneli- Kardeşimin Hikayesi


Evet, insan her şeyi unutarak yaşayabilirdi ama her şeyi hatırlayarak yaşayamazdı.





Demek aşk ha? Ludmilla Belinskaya ve aşk? Ne kadar birbirinden ayrı kavramlar. Karayla deniz gibi, yeryüzü ve gökyüzü gibi. Sen sevebilir miydin?





"Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar" dedim. "Ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz!"






O zaman hayatı, aşkı, ölümü, felsefeyi, edebiyatı 140 karakterlik tweet'lerle ifade ede eden bir kuşakla konuştuğumu daha derinden kavradım. Aramızdaki uçurum kapanmayacak cinstendi.

11 Ağustos 2016 Perşembe

José Saramago- Ölümlü Nesneler


Ne de olsa evren kırılgan bir yapıdır ve devamlılık kavramı üstüne oturtulmuş çözümleri kaldıramaz.





Ölüm, tıpkı doğruluğu kanıtlanabilen bir matematik formülü gibi kendine has, tuhaf bir güzelliğe sahiptir; iki noktanın arasındaki en kısa mesafe basit bir çizgi olsa bile cetvelimiz yeterli uzunlukta değilse işler zora biner.



10 Ağustos 2016 Çarşamba

Aykut Semerci- Rengarenk


Papatya
Her rengi üzerinde taşır
Bunu göremeyen bir tek insandır





Sen, en merhametsiz yerimden sev beni.





Beni iyi dinle güzel kadın;
Sadece maviyi paylaşamam seninle.





Akıp tükenen kendinsindir oysa
Hayat hep olduğu yerde durur.