Ahmet Ümit- Patasana

Sevda da bir tür deliliktir.

Yüreğimin yap dediğini, aklım yapma der. Aklımın soylu bulduğu, yüreğimce dalkavukluktur; yüreğimin doğru bulduğuysa aklımca suç. Bir yanım bahar rüzgarı gibi uçarı, tez canlıdır, öteki yanım kış soğuğu gibi katı, ağır kanlıdır. Bir yanım içimden gelen seslere kulak verir, öteki yanım öğrendiklerime, bildiklerime.

Ben yıllarca bedenimde aynı yöne bakıp farklı şeyler gören iki insanı taşıdım. İki insanın isteklerini aynı anda yerine getirmeye çalıştım. İşin kötüsü, ne tümüyle biri ne de öteki olabildim. İki insan arasında bocalayıp durdum.

Barış insanın içinden gelmiyor. İnsan, öldürmek için gösterdiği çabayı, özveriyi, öldürmemek için göstermiyor. Barışı sağlamak için dışarıdan bir bilinç akışı gerek.

Anıl Cihan- Bu Dansı Bana Lütfeder misiniz Tanrım?

Ama kim cesaret edebilir bu kadarıyla var olmaya?

Gülümse, dudakların böyle daha güzel

dedim, tanrım

bu dansı bana lütfeder misiniz?

insan hep, bir kabuğun dünkü ağrısını taşırmış dünyada

İlhami Algör- Kalfa ile Kıralıça

"Ben yalnızken de kalabalığımdır."

"Buralarda kurbaa öpmezler."

"Konu siz olunca buharlaşıyorsunuz."

Oğuz Atay- Korkuyu Beklerken

Fakat, mesele bu değildi; mesele, bir şeyleri, sıcak bir çorbanın kokusunu duyar gibi hissedebilmekti.

Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi.

Acaba iyi bir şey olacak mı? Hayır, dedim kendi kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı.

Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.

"Ah bir olabilseydik ağabeyciğim, biz de bir şeylerden yana olabilseydik." Tuğrul, "Ya da bir şeyler bizden yana olsaydı," diye tamamladı.

Cemal Süreya- Üvercinka

İstasyonda tiren oluyor biraz

Ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım

Şimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşüyoruz

Laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız

Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun

Ilhami Algör- Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku

Ne olmuştu da, "Seninle dünyanın her yerine gelirim," diyen Müzeyyen, daha durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı. Nerelere gidiyordu? 

Bitse ne olur

Bitmese ne?

Kürşat Başar- Sen Olsaydın Yapmazdın, Biliyorum

İçinde yalnızca sözcüklerin olduğu bir defter yüzünden hala herkesten korkuyorum, hep birileri yatağımın altına bakacak, gizli sözcüklerimi bulacak ve beni yaralayacak sanıyorum.

Öylesine yaşamımıza girmiş, anlaşılmaz rastlantılarla bizden bir parça olmuş, bir başka yerde değil de burada, bir başkası değil de ben olmamı sağlayan birkaç insan, birkaç anı, birkaç sözcük...

Ama ben kendimi her yerde yabancı hissediyordum, bu dünya yabancıları sevmiyordu.

Dalgalar kıyıya vurdukça unutmak istediğim ne varsa kumlara yağıyor sanki.

Ali Lidar- Alengirli Şiirler

Ne eksikse sen tamamla, son derece yorgunum

Çok uykum var, öp beni, öpersen ne güzel uyurum

İnsanları sevemedim

tabi kimse bunu mesele yapmadı.

Hepinize karşı tektim

ve elbette şansım çok azdı.

Ben bu savaşı altı yedi yaşlarımda kaybettim.

Yapacak bir şey yoktu, kitaplara sarıldım...

Kaçırdığımız sabahlara ciddi bir özür borçluyuz

Ama günün başka kimseye anlamlı gelmeyen anlarında

bazen onu elli geçe mesela

bazen ikiye altı kala

çorabımın tekini ararken ya da

kaç yumurta kıracağımı düşünürken tavaya

mütemadiyen seni düşündüğümü söyleyebilirim

^^

Hep kendimi dünyanın en garip insanı olarak düşünürdüm. Fakat sonra dünyada ne kadar çok insan olduğunu düşünmeye başladım. Bu kadar çok insan arasında elbet benim gibi biri olmalıydı, kendini benzer yönlerden tuhaf ve kusurlu hisseden.
Sonra onu hayal etmeye başladım. Bir yerlerde oturmuş onun da beni düşünüuor olduğunu hayal ettim. Yani eğer bir yerlerdeysen ve bunu okuyorsan ve bunu biliyorsan, evet, bu doğru ben buradayım ve en az senin kadar garibim.
                                                                                                         Frida Kahlo

Mılan Kundera- Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği

Raslantıların, sadece raslantıların söyleyecek bir sözü vardır bize. Gereklilikten doğan, olmasını beklediğimiz, günbegün yinelenen her şey dilsizdir. Sadece rastlantı bir şeyler söyler bize. Onun diyeceklerini çingenelerin kahve falı bakması gibi karineyle çıkarırız.

Hüzün son duraktayız demekti.

Mutluluk birlikteyiz demekti.

Hüzün biçimdi, mutluluk içerik.

Mutluluk hüznün uzamını dolduruyordu.

"Ne yapayım istiyorsun senin için?"

"Yaşlanmanı istiyorum, On yıl daha yaşlı olmanı. Yirmi yıl daha!"

Demek istediği şuydu: Güçsüz olmanı istiyorum. Benim kadar güçsüz.

Ahmet Altan- Ölmek Kolaydır Sevmekten

-"Hiçbir şey, bazen büyük bir lükstür..."

Sana büyük bir sır söyleyeceğim

Kapat kapıları

Ölmek kolaydır sevmekten

Bundandır işte benim yaşamaya katlanmam

"Hayat ve insanlar biraz eksik her zaman" demişti, "ne o eksikliği tamamlayacak bir kudretim, ne de hayata ve insanlara, onları o eksiklikleriyle kabul etmeye razı olacak bir düşkünlüğüm vardı."

"İnsanlardan çok şey beklememeli," demişti, "kul eksikli yaratılır Ragıp Bey."

       

Bana sorarsanız sevgi, eksikliğe rıza göstermektir.

Hande Altaylı- Delice

"Gidip biraz rakı içeceğim, yoksa çıkmaz bu gece."

"Merak etme, her gece çıkar..." dedi Nurdan, sadece kendisinin duyacağı bir sesle.

Ölümün yakışmadığı insanlar vardı, dünyayı daha güzel bir yer yapan, hayata renk katan insanlar... Çıkıp giderlerken ışığı da kapatanlar, bizi karanlıkta bırakanlar.

"Seni seviyor bu gariban."

"Aman ne sevecek beni!" diye itiraz etti Meryem.

"Yok, öyle değil. Sen beni dinle, kıymetini bil kocanın. Deli meli..." dedi Nurdan. "Zaten birini sevmek akıllı insanın işi değildir."

Trendeki Kız - Paula Hawkins

Hayat bir paragraf değildir ve ölüm de bir parantez.

Sanki insanlar yüzümden, kendimi tutma ve hareket etme şeklimden üstüme yazılmış hasarı okuyabiliyorlardı.

İnsanların kalplerinin sesini dinleyerek verdikleri zararı nasıl umursamazca görmezden gelebildiklerini hiçbir zaman anlamamıştım.

Canan Tan- Piraye

Bana şiir yazmalı o insan! Tüm duygularını dizelerle anlatmalı...

Bence aşk aranmamalı, kendi kendine gelip sahibini bulmalı...

Marie Lu- Efsane (1)

"Endişelenme." dedi. "Kızgın değilken dikkatliyimdir."

"Sorularımı hep kendi sorularınla cevaplamak hoşuna mı gidiyor?"

Buradaki her şey bana yanlış geliyordu, bu odadaki her şey; bunların hepsi sanki uzanıp dokunsam paramparça olacak bir illüzyon gibiydi.

Marie Lu- Deha (2)

Onun hissettiğim kaosu görmesine izin vermeyecektim.

Şüphesiz bu onun güçlü yanıydı. İyileştiriyordu. Rahatlatıyordu.