"Endişelenme." dedi. "Kızgın değilken dikkatliyimdir."
"Sorularımı hep kendi sorularınla cevaplamak hoşuna mı gidiyor?"
Buradaki her şey bana yanlış geliyordu, bu odadaki her şey; bunların hepsi sanki uzanıp dokunsam paramparça olacak bir illüzyon gibiydi.
Anılar uçup gitti, ben de sözlerinden geri kalanlara tutunmaya çalıştım.
Seni çok az tanıyorum. Ama... sanki aynı kişiymişiz de farklı dünyada doğmuşuz gibi hissediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder