26 Ağustos 2014 Salı

Ece Temelkuran- İç Kitabı



Katılarak boğulacağını bildiği için asla o şarkıya başlamayanlar,
Kalbini çıkarıp son satıra koyması gerektiğini bildiği için şiirden yana ağzını açmayanlar,
Kafatasını çatlatacağı için 'delirmek'ten uzak duranlar,
Hareket tamamlandığında parçalanıp dağılması gerektiği için asla o dansa başlamayanlar,
Geri dönmeyi beceremeyecekleri, bir kez gitseler artık hep gideduracakları için asla çekip gitmeyenler,
Cümle bittiğinde ölmek zorunda kalacağı için lafa hiç başlamayanlar...

Onlar bizdendir. Biz yapılan dansı, şiir, cümleyi, delirmeyi, sözü bilmeyiz.
Biz bu dilleri bilmediğimiz için, kalbimizi yakarak öleceğiz.







Çünkü insanlık, sana göre değil. Sen çünkü, eksik bir kelebeksin. Kozasından aceleyle dışarı uğramış. Yarım kanatlı uçucu. 
Bu dünya hep böyle kalacak.
Sen hep böyle kalacaksın.
SEN BAŞKA TÜRLÜSÜN.







Yaşayıp, saçılıp, görünüp, uçuşup ve havayla şakalaşıp, sonra hemen kayboluvereceğim için, hemencecik geliverdim. Bu yüzden biraz yarım kanatlarım. Ben eksiğim ve çünkü aceleci bir kelebeğim.







Ben başka bir dünyanın imla işaretiyim.






Zehri taşımak, çok daha zehirlidir zehirlenmekten.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder