4 Ağustos 2014 Pazartesi

Aytuğ Akdoğan- Ben Hep 17 Yaşındayım


                   

Belki birbirimize çok güzel çok pahalı hediyeler alamayabiliriz ya da ben seni sana kendini çok ünlü çok önemli birisiymişsin gibi hissettirecek yerlerde yemeye götüremeyebilirim. Ama el ele dünyayı dolaşabiliriz mesela. Elimizde bir harita bile olmadan her yeri gezip kaybolmayı göze alabiliriz sanki. Evet, evet birlikteyken böyle şeyleri deneyebiliriz. Belki bir ara hiçbir insanın barınmak istemeyeceği bir yerde çadır kurup içinde ve dışında günlerce yaşamayı deneyebiliriz. Ve emin ol artık mutlu da olabiliriz, sen ve ben artık "biz" olmuşken...







Kim bilebilir bütün bir döngünün aslında sadece bu zamanda bizi birleştirmek için var olmadığını?
Bende senden, sende de benden büyük parçalar bulunmadığını?
Senin yapbozunun eksik parçalarının bende, benim yapbozumun da kaybolduğunu sandığım parçalarımın sende olmadığını?








Okyanuslarda yüzmeli, kumsallarda koşmalı,
Dünyayı karış karış dolaşmalı ve sokaklarda çıplak ayaklarınla şarkılar söyleyerek gezmelisin.
Savaşları, Tanrıları ve xy'nin değerini çok ciddiye alırsan, sadece var olmuş olursun.
BEN SANA YAŞA VE SEV DİYORUM.












Hiç yorum yok:

Yorum Gönder