Sihirli bir dünyada çok gerçek kaldım ve gerçek bana hiç yakışmadı.
Tanrı'm!
Hayat kısa,
şiir uzun.
Ve elbet her yağmur tanesi geri dönecektir, düştüğü buluta
Ama bilirsin, bazı yağmurlar hiçbir yere yağar!
Hiçsen de insansın, boğulabilirsin suda,
bir balıksan susuzlukta!
Tüm söylenenleri unut gitsin,
çünkü sen Mayıs'tan ve maviden,
yağmurdan ve Eylül'den daha güzelsin.
Yıldızların gizlenecek yeri var mıdır?
Kimsenin doğurmadığı bir hüzünden gülümsüyordu.
Siz ne derseniz deyin, ben Eylül diyorum.
Dizelerini kaybetmiş bir şiir gibi
hayat arıyorsun ölümden
Ah! Sylvia
vazgeç artık.
Bir kez daha doğamayıp küllerinden,
korkarım Sylvia
öleceksin!
Birbirine dokunma ihtimali olmayan iki kelime düşün, sen ve ben mesela.
Asla bir cümleye biz diye sığamayacak iki uzak yara.
Hayatta bana göre bir rol yok biliyorum,
hiçkimse doğdum, hiçbir şey oldum
ve bir hiç gibi ölüyorum.
Kuşlarla örtün üzerimi!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder