İnsanın oğlu kendinden kopmuş bir parçadır, derler. Bir şahindir oğul. Canı istedi uçup geldi yanımıza, canı istedi, uçup gitti. Seninle ben bir ağaç kovuğunda iki mantar gibiyiz, diz dize otururuz, bir yere gidemeyiz. Yalnızca ben kalacağım senin yanında daima. Sen de benim yanımda.
Sizinle konuşmak çok keyifli. Uçurumun kenarında dolaşmaya benziyor. Önce korkar insan orada olmaktan, ama sonra nedense cesaretlenir. Gitmeyin, kalın.
Her insan pamuk ipliğine asılıdır, aşağıda her an her şey olabilir. Ama o hala kendine başka başka dertler arar, hayatını bozmaya çalışır.
Merhabalar,
YanıtlaSilBu kitabı uzun zamandır okumayı çok istiyordum ve nihayet ben de okuyup bitirdim. Uzun süre etkisinden çıkamadığım ve Bazarov karakteriyle hafızama kazınan bir roman olmuştu. Kitapta ele alınan kuşak çatışmasıyla birlikte, karakterlerin psikolojik çözümlemeleri, beni çok etkilemişti. Kitaptan en sevdiğim alıntı da şu olmuştu:
‘’ İnsanın kişiliği kaya gibi dayanıklı olmalı, çünkü her şey onun üzerine kurulur.’’
Kitap yorumumun devamını okumak isterseniz sizinle de paylaşmak isterim: https://www.ebrubektasoglu.com/yazi/kitap-yorumu-turgenyev-babalar-ve-ogullar/
Keyifli okumalar dilerim, saygılarımla…