Papatya
Her rengi üzerinde taşır
Bunu göremeyen bir tek insandır
Sen, en merhametsiz yerimden sev beni.
Beni iyi dinle güzel kadın;
Sadece maviyi paylaşamam seninle.
Akıp tükenen kendinsindir oysa
Hayat hep olduğu yerde durur.
Kadının aşk dediği, avuçlarının arasına hapsolmalıdır;
Bu yüzdendir ki seven erkek bir ömür nefessiz kalır.
Renk durur, solan insandır.
Anlatabilir misin
Kafeste doğmuş ve orada ölecek bir kuşa
Gökyüzünün ona dost olduğunu?
Oysa en başından biliyorduk
İkimizden bir bütün etmeyeceğini.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder