16 Temmuz 2014 Çarşamba

Barış Bıçakçı- Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra



Hayat devam eder. Bazı çiçekler susuzluğa ve unutulmaya dayanır. Hayat her zaman devam eder, bunu herkes bilir.






Uzak geldim, uzağa gidiyorum.






Sahipleri ayrılırken anlamla sarmalanıyordu eller. Omuza dokunulduğunda, bir kolu kavradığında, sırtı sıvazladığında. Bir söz veriyor, vaatte bulunuyorlardı: Yalnız değilsiniz, yanınızdayım, acınızı anlıyorum, hayat devam ediyor, ölenle ölünmüyor, yine geleceğim, bir ihtiyacınız yapabileceğim bir şey olursa mutlaka arayın. SÖZE DÖNÜŞÜYORDU ELLER, GÜVENİLMEZ OLUYORLARDI BU YÜZDEN. Anlamları oluyordu, tabii hemen sonra anlamsızlıkları. Asansörün kapısını açıyorlar, son bir kez sallanıyorlar ve ardından gözden yitiyorlardı.






Ve ben bir adım atarak korkuluğa yaklaşacağım, saçlarımı balkondan aşağı sarkıtacağım, kendimi boşluğa bırakacağım. Yolda karşıma iyi niyetli biri çıkacak ve soracak olursa, aşağıdaki insanları gösterip, bir süre yere paralel gittikten sonra onlara anlayamayacakları şeyler anlattım, diyeceğim. Öyle olsun.






Çünkü artık burada, bu dünyada her şey parçalar halinde ve her bir parça diğerinin yerine geçebiliyor. Yadırgamıyoruz. Çıldırmamız gerek ama yadırgamıyoruz.






"Biz de deniz gibiyiz." dedi Başak, "tek derdimiz yerinden oynatamadığımız taşlar."





2 yorum:

  1. kitap kapaklarını da ekleseniz harika olacakmış. ama böyle de çok güzel:) müsadenizle fotoğraflardan birini kullanabilir miyim profilimde?

    YanıtlaSil
  2. Tabi ki, sadece kaynak belirtirseniz sevinirim.
    Çok teşekkürler :)

    YanıtlaSil