5 Şubat 2014 Çarşamba

Küfkedisi



Yaralıyken bile inceliklerini koruyanlar.





Daha kaç parçaya ayrılacaksın ve her parçan daha kaç kez tekrar tekrar parçalanacak?






Herkes, her zaman, her şeye karşı sorumludur.





"Bitmemiş işi tamamladıktan sonra bir daha arkana bakma..."






Bunu bana yıllar önce kocaman yürekli bir kadın öğretmişti... Her iyilik yaşamdaki son iyiliğiniz olabilir...






Dostluğun en güzel yanlarından biri alışkanlıksa diğeri de anlaşılmaktır.






Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.





Bu zamana kadar her nerde saklandıysan... Beni de götürsene o sığınağa!






Ancak ona karşı hissettiği aşırı öfke, tıpkı aşırı bir sevginin yapacağı gibi, zihnini perdeliyor ve bütünü görmesini engelliyordu.





Ağlamak da iyidir. Zihni açar.





Yaşamla ilgili bir gizemi keşfetmeye başladığını düşünüyordu. İnsanın hisleri -eğer ona kulak asılırsa- sağduyulu ve yakın bir dost gibi kulağına bir şeyler fısıldıyordu. Söyledikleri basitçe iki temel eylemle özetlenebilirdi: yakınlaş veya uzaklaş...





Ne kadar güzel gülüyorsun. Neden daha sık yapmıyorsun bunu?





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder