Oscar Wilde- Dorian Gray'in Portresi

Herkese merhaba!

Dorian Gray'in Portesi uzun zamandır okuma listemde olan ama nedense bir türlü okuyamadığım kitaplardandı. Hep başka kitaplara öncelik veriyordum -nedenini ben de bilmiyorum- 

Geçen aysa sonunda okuyabildim, ama paylaşması bu zamana kaldı. 😥

Konusundan kısaca bahsedecek olursam; Baş karakterimiz Dorian herkesin hayran olduğu genç, yakışıklı bir erkek. Kitapta ise onun ruhundan vazgeçerek sonsuz güzelliğe ulaşma arzusunu okuyoruz. Lord Henry onu bu değişime iten karakter diyebilirim. Spoiler vermemek için daha fazla yazmayacağım🙊

Kitap konusu ve anlatım tarzıyla benim için oldukça sürükleyiciydi -bir gün gibi kısa bir sürede okunabilecek kadar hem de-

Roman okumaktan hoşlanan herkesin okuyabileceği, güzel bir kitaptı. Tavsiye ederim💜

Dipnot: Bir süredir yoktum, birkaç küçük değişiklikle döndüm. Bana her zaman 'bana yazın' bölümünden ulaşabilirsiniz, sevgiler💜

Ruhumun tümünü, yakasına takacak bir çiçek yerine koyan birine vermiştim; kibrini okşayacak bir süs yerine koyuyor benim ruhumu, bir yaz gününde kullanılıp atılacak bir süs.

Şeytandan kurtulmanın yolu şeytana uymaktır.

Söcükler! Basit, sıradan sözcükler! Nasıl da korkunçtular! Nasıl duru, canlı ve acımasız! İnsan onlardan kaçamıyordu. Gene de nasıl elle tutulmaz bir büyüleri vardı! Maddesiz şeylere esnek bir form verme yeteneğine sahiptiler sanki, sanki kendilerine özgü bir müzikleri vardı, viyola gibi, flüt gibi tatlı. Gündelik sözler ha! Sözden daha gerçek bir şey var mıydı?

Erkek, yorgun düştüğü için evlenir, kadın merak duyduğu için. İkisi de hayal kırıklığına uğrarlar.

"Bu gece günceme yazacağım."

"Neyi?"

"Ateşten eli yanan çocuğun ateşi sevdiğini."

Güzellik de bir tür dehadır, hatta dehadan daha yücedir çünkü açıklama gerektirmez.