Her şeyden o kadar uzağım ki. Normallikten. Işıktan. Olmak istediğimden.
Onu asla iyileştiremem. Çükü hastalığı benim.
Neden yaşayan her şeyin canını alıyorsun? Neden bütün güzellikleri öldürüyorsun?
Ama unutmak insanın yapacağı değil, başına gelecek bir şeydir ve benim başıma gelmedi.
Çizimin tam karşıtı. Bir çizgi çektikten sonra, iyi mi kötü mü olduğu bellidir. Oysa bir satır yazarsınız ve doğru gibi görünebilir, yeniden okuyuncaya dek.
Onu hep böyle düşünürdüm, yani hoş veya başka bir şekilde değil, yaklaşılması zor, az rastlanan ve çok zarif.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder