Kaiken

Kısacası, ölümden değil, yaşamdan korkuyordu.

Üzülme, dedi Monique. Unutmuştur. Yıllar bu işe yarar.

Gerçek yaşam yok. Biz dünyada değiliz...

Gözyaşları bile başka bir zamana aitti.

Senin patikalarında yürünmüyor.